അത് മനസ്സിൽ ഒരുപാട് സന്തോഷമുണ്ടാക്കി. സച്ചിനെ പോലെ ഹൃദയത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിച്ച ദാദ ആ കിരീടം ഉയർത്തുന്നത് സ്വപ്നം കണ്ടു. സ്കൂൾ കാലമായതിനാൽ അച്ഛനെ ബോധിപ്പിക്കാൻ കുറച്ച് നേരം റൂമിൽ പോയി ബുക്കൊന്ന് മറച്ചു, പക്ഷെ മനസ്സിൽ പ്രാർത്ഥന ആയിരുന്നു. ടീവീ വന്നു നോക്കുമ്പോൾ കിവികളുടെ ഒരു രണ്ട് വിക്കെറ്റ് എങ്കിലും പോയി കാണാൻ, വാതിൽ തട്ടി അമ്മ പറഞ്ഞു ഇങ്ങോട്ട് പോര്, മനസ്സ് മുഴുവൻ കളിയും വെച്ച് നീ ഇന്ന് ഒന്നും പഠിക്കില്ല എന്നറിയാം. അത് കേൾക്കേണ്ട താമസം, ബുക്കും പൂട്ടി അച്ഛനെ ഒന്ന് ഒറ്റകണ്ണോടെ നോക്കി, ടിവിയുടെ മുന്നിൽ ഇരുന്നു. മനസ്സിൽ പ്രാർത്ഥിച്ചതു തന്നെ സംഭവിച്ചു സ്പെയർമാനും, ഫ്ലെമിങും ഔട്ട് ആയിരിക്കുന്നു, ദൈവത്തോട് നന്ദി പറഞ്ഞു, കളിയിൽ മുഴുകി ആസ്റ്റിലും റോജർ ടോസും, മാക്മില്ലനും കൂടാരം കയറിയപ്പോൾ അവർ ആകെ നേടിയത് 130ഓളം റൺസ്, ഉറപ്പിച്ചു ഇന്ത്യയുടെ ജയം.

പക്ഷെ പിന്നെ ക്രീസിലേക്ക് വന്ന ആജാന ബാഹു ക്രിസ് കെയിൻസും, ക്രിസ് ഹാരിസും അവരെ മുന്നോട്ട് നയിച്ചപ്പോൾ പതിയെ പ്രതീക്ഷ കുറഞ്ഞു. തന്റെ കാൽമുട്ടിലെ പരിക്ക് കാരണം ഫൈനലിൽ അദ്ദേഹം ഇറങ്ങുമോ എന്നൊരു ആശങ്ക പോലും അതിനു മുൻപ് ന്യൂസിലാന്റ് ക്യാമ്പിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ ആ കാൽമുട്ടും വച്ചു അദ്ദേഹം പൊരുതുന്ന കാഴ്ചയായിരുന്നു പിന്നെ ക്രിക്കറ്റ്‌ ലോകം കണ്ടത്. സച്ചിനെ സ്ട്രെറ്റിൽ സിക്സർ തൂക്കി അദ്ദേഹം ഫിഫ്റ്റി പൂർത്തിയാക്കി. ആ ടൂർണമെന്റിലെ തന്നെ മികച്ചൊരു സെഞ്ചുറിയോടെ കിവികളെ വിജയിപ്പിച്ചത് ഹൃദയം തകർന്നായിരുന്നു കണ്ടത്. വായുവിൽ കയ്യുയർത്തി ഫ്ലെമിംഗ് എന്ന നായകനും, എല്ലാ വേദനയും മറന്ന് പറോറയെ കെട്ടിപിടിച്ചു വിജയം ആഘോഷിച്ച കെയിൻസിന്റെ മുഖം ഇന്നും ഈ മനസ്സിൽ മായാതെ നിൽക്കുന്നു.